تمااااام زِندگیــــــَم قُـــــــربانــــــی عَشقـــــــــــی شُد کـــــــه بی هیـــــــچ اَهَمیَّتــــــــــی گُفتــــــــ:
" ما مالــــه هَم نَشُدیــــم وَ نَخواهیـــــــم شُد
چُون سرنوشتمـــــــــــان این استـــــــــــــ "
اما لَحْظه ای نَگُفــــــت:
" سَرنوشتــــ را خیـــــالی نیستـــــ تو مالـــــــــــــــه مَن خواهـــــــــــــــی ماند "
می توانـــــــــست ولی نـــــــــــخواست..